TOPPUNT VAN MATELOZE IRRITATIE:

   DE KONING ALS AANBEDEN OVERBLIJFSEL (122)           

Koningsdag: ik zie ze, de Oranje-relikwieën (uit een ver verleden) met een graaicultuur, door zichzelf bewonderd als superras (vandaar het nazi verleden van Bernhard en Claus en keuze voor familie-uitbreiding uit dictaturen als bijv. de Argentijnse) en door de domrechtse onderdanen (in onnozelheid) gelijkgesteld met Gods kroost. Ik zie ze hooghartig neerkijken op wat zij ongetwijfeld zien als waardeloos gebroed, dat zij desondanks lachend toejuichen (ik zie de onnatuurlijke lichaamstaal) want draagvlak is nodig voor het vergaren van hun miljarden fortuin. Enerzijds de wrok tegen het alledaagse volk, anderzijds het hele systeem in werking stellen (TV, radio, sociale media, Rijksvoorlichtingsdienst, gemeenten, Oranjeverenigingen, lokale inwoners, bedrijfsleven) om het imago van een langzaam uitstervend ras van notoire belastingprofiteurs en -ontwijkers, op peil te houden. Het systeem is ook schuldig aan propaganda: de jaarlijkse lintjesregen (Surinamers b.v. zijn er dol op) is een gotspe, want het doel is en blijft: de populariteit van de Oranjes stimuleren via deze springplank. De meerwaarde is nihil, en de massale weigering van de onderscheidingen kan helpen om de goddelijke aura een deuk te bezorgen. En als we weten dat volgens de Joodse bijbel geweld wordt gestimuleerd "Spaar ze niet, maar dood alles en iedereen", een kreet van Natanyahu als hij denkt aan Palestijnen en Gaza vernietigt, en de Nederlandse koning vervolgens met keppeltje verschijnt, ligt het hart van Willem Alexander bij de Joden, en veroordeling van de genocide en holocaust op Palestijnen en dit als zodanig duidt, niet te verwachten is. 

Ieder jaar weer ontgaat het de onderdanen dat de Oranje Goden met heilige privileges zijn geboren, die hen vrijstellen van het betalen van belastingen, die hen verzekeren van onderhoud van hun bezittingen die zij op schimmige wijze hebben vergaard (ook door hun voorouders gedurende de slaventijd, een periode die de huidige generatie kennelijk mist,  getuige de slavenafbeeldingen op hun Gouden Koets die "behouden moet blijven" om zo de hiërarchische verhoudingen te koesteren), privileges die hen onbeperkt gratis vakanties in de schoot werpen, miljoenen aan inkomsten opleveren zonder enige tegenprestatie (de buitenlandse promotiereizen, die worden betaald door de belastingbetalers die het vertrouwen in de politiek al lang zijn kwijtgeraakt, maar worden achterna gezeten en gepest door overheidsinstanties die in het leven zijn geroepen om het de puissant rijken makkelijker te maken, moeten opdrachten genereren voor producenten, maar leveren volgens onderzoek de economie geen winst op). De privileges zijn ongewenst, want deze Duitse nazaten ("Wilhelmus van Nassau, ben ik van Duitsen bloed") bezitten miljarden aan contanten en onroerend goed, en mogen rekenen op de allerduurste luxe goederen. Dat er maatschappelijke, historische, staatsrechtelijke en politieke bezwaren zijn tegen het koningshuis, is geen reden voor de Oranjes om af te zien van hun posities (wat veel zegt over hun denkvermogen en het onvermogen te komen tot zelfreflectie) en nog minder reden voor de kiezers in Nederland om zich af te vragen of het zo verder moet. Mensen die zijn achtergesteld, door overheden en overheidsinstanties worden platgewalst (denk aan de toeslagenaffaire), zijn in de verste verte geen doelgroep van de Oranjes. Een brief schrijven aan Zijne Majesteit levert geen millimeter vooruitzicht op, compleet verspilde moeite. De minderbedeelde toestand waarin uitkeringsgerechtigden verkeren, is blijkbaar een gruwel voor de paleisbewoners, want "hun armzalig leven is hun eigen schuld", zo verklaren gelovige welgestelden de ongelijkheid. God heeft de rijken beloond, en in die lucratieve sferen gebracht, en pijnlijk is de constatering dat de mensen aan de basis dit grotendeels ook zo interpreteren. 

De Oranjes zien zichzelf als heel bijzondere mensen, maar als je de vraag stelt waarin zij uitblinken, is er geen voorbeeld te bedenken. Of misschien toch wel? In ijdelheid, arrogantie, geloof in eigen voortreffelijkheden. Met zekerheid kan worden vastgesteld dat zij politieke en sociale competenties missen, want op basis van de maatschappelijke bezwaren zouden zij al lang geleden er de brui aan hebben gegeven. Het onverkort vasthouden aan een rangorde (de arme, bezitloze burgers tegenover de machtige elitaire superrijken en machthebbers), het kritiekloos verwelkomen van alle voorrechten, niet willen inzien dat erfrecht (het staatshoofd wordt nooit gekozen en de functie is voorbehouden aan de -overigens incompetente- Oranjes), ondenkbaar en niet te verdedigen is, het indexeren van hun miljoenen-inkomsten als automatisme geldt, en leidt tot een doorzichtige "ik-hoef-geen-studietoelage"-verklaring van de kroonprinses om solidariteit te tonen, al deze factoren, zouden voor hun onderworpen sympathisanten reden moeten zijn om afstand te nemen van de monarchie. Verzet zou er toe moeten leiden dat een twee derde meerderheid in de Kamer ontstaat die Willem Alexander uitzwaait en beslag legt op de bezittingen van hem en zijn familie. 

Koningsdag: weer een dag vol irritatie en sympathie voor een duister stukje Nederland, ondanks fundamentele bezwaren uit verschillende disciplines. Voor behoud van de monarchie is er geen reden en geen noodzaak, geen enkel logica, wel reden, wel noodzaak en logica om de structuren die de Oranjes overeind houden, bij het grofvuil te zetten. 

Manuel Sewgobind